در کارخانه، افزایش بهره‌وری بی‌وقفه و اغلب بدون توجه به رضایت کارگران اجرا می‌شود.

با این حال، برای افرادی که با لپ‌تاپ کار می‌کنند، این افزایش بهره‌وری اغلب به عنوان انتخاب‌های اختیاری سبک زندگی تلقی می‌شود، نه راه‌هایی برای افزایش قابل توجه میزان کاری که می‌توانیم انجام دهیم – و رضایتی که با زمان کنترل‌شده توسط ما حاصل می‌شود.

اگر به تنهایی کار می‌کنید، انتخاب‌های بهره‌وری شما به خودتان بستگی دارد. اما وقتی دیگران را در پروژه خود درگیر می‌کنید، پیش‌فرض باید احترام به عادات پربازده‌ترین عضو تیم باشد.

در اینجا چند روش اثبات‌شده برای صرفه‌جویی در ساعت‌ها وقت تلف‌شده آورده شده است. احتمالاً بسیاری از آنها را انجام می‌دهید، اما هنوز هم توسط بسیاری به عنوان گزینه در نظر گرفته می‌شوند. به ترتیب تقریبی اهمیت:

اگر ایمیل یا مکالمه یک به یک به خوبی کار را انجام می‌دهد، کسی را به جلسه دعوت نکنید.

اگر می‌توانید به صورت مجازی حاضر شوید و کار را انجام دهید، پرواز نکنید.

به جای اینکه از گروهی از افراد بپرسید چه زمانی برای ملاقات مناسب است، از یک طرح استفاده کنید.

هنگام رزرو وقت، یک دعوتنامه تقویمی ارسال کنید.

وقتی گیر کردید، اول از کلود بپرسید، سپس از یک انسان.

به موقع حاضر شوید. وقتی کار تمام شد، محل را ترک کنید.

برای هر کار مشترکی، استفاده از اسناد مشترک (مانند اسناد گوگل) را پیش‌فرض قرار دهید.

برای کارهای تکراری، یک چک لیست تهیه کنید. آن را به‌روزرسانی کنید و در حین انجام کار به اشتراک بگذارید.

به زمان هماهنگ‌شده احترام بگذارید. اگر می‌توانید آن را به جای گفتن زنده، در یک ویدیو قرار دهید، لطفاً این کار را انجام دهید.

همه ما افراد خوش‌نیتی را دیده‌ایم که همه این نکات را در یک تعامل واحد نادیده می‌گیرند. این را در تعداد افراد درگیر ضرب کنید، آنگاه در یک باتلاق زمان گرفتار خواهید شد.